Zdzisław Beksiński przyszedł na świat 24 lutego 1929 w Sanoku, zmarł 21 lutego 2005 w Warszawie.
Artysta wszechstronny posługujący się jako formami wyrazu nie tylko malarstwem, ale także rzeźbą, fotografią czy grafiką komputerową.
Swoją młodość spędził w rodzimym Sanoku, tam też przeżył czasy II Wojny Światowej. Po wojnie rozwijał swój talent malarski oraz fotograficzny. Szczególnie ten drugi obszar działalności jest charakterystyczny dla młodego artysty. Fotografia Beksińskiego nosi w sobie już zalążki przyszłej tematyki malarskiej.
Ciała modeli są niejednokrotnie w niecodzienny sposób wykadrowane, lub też krępowane za pomocą lin czy sieci by nadać im wygląd nieforemnych i ułomnych.
Liceum Zdzisław Beksiński zakańcza w 1947 roku po czym rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (ukończone w 1952 roku tytułem inżyniera architektury i magistra).
Po fotografii i następującej po niej pasji rzeźbiarskiej – przychodzi pora na erotyczne szkice i obrazy o silnym zabarwieniu sadomasochistycznym. Prac te pokazywane są tylko przy okazji podziemnych wystaw, garstce wtajemniczonej publiczności. Od mniej więcej 1963 roku Beksiński swoje moce twórcze lokuje głownie w malarstwie olejnym (przeważnie na płycie pilśniowej).
Beksiński już wówczas rzadko (co dla niego charakterystyczne) nadaje tytuły swoim obrazom. Ich interpretację woli zostawić odbiorcy. Malarstwo tego okresu pełne jest apokaliptycznych wizji pełnych śmierci, katastrof i zniszczeń. Atmosfera tych prac przesiąknięta jest grozą i złowrogą ciszą.
Pierwszy wielki sukces Beksińskiego to zorganizowana przez J.Boguckiego wystawa na której sprzedano wszystkie trzydzieści kilka prac Artysty. W roku 1976 Zdzisław Beksiński przeprowadza się do Warszawy. W latach 80-tych Beksiński związuje się umową z jego przyszłym marszandem Piotrem Dmochowskim który z Paryża koordynuje współpracę z Artystą. Tam też Dmochowski powołuje do życia poświęconą Beksińskiemu Galerię: „Galerie Dmochowski – Musée galerie de Beksinski”.
Okresy twórcze Beksińskiego z grubsza można podzielić na dwa nazwane przez niego „barokowym” i „gotyckim”. Drugi w swej naturze nieco bardziej skupia się na powrocie do tego co fascynowało Artystę w latach młodzieńczych.
Artysta zostaje zamordowany w swoim mieszkaniu w Warszawie (celem rabunkowym) 21 lutego 2005 roku. Zdzisław Beksiński nie pozostawia po sobie dzieci. Jedyny syn -Tomasz popełnia samobójstwo w 1999 roku. Cały dobytek artysta przekazuje w testamencie Muzeum Historycznemu w Sanoku, które jest obecnie posiadaczem największego zbioru Dzieł Artysty.